چنين گفت تيغه‌ي يك گياه تيغه يك گياه به يك برگ پاييزي گفت: «هنگام

دو داستان دو قفس و خواهش بزرگ را در ادامه مطلب بخوانید...

من خطاب به مردمان فرياد زدم : « مي خواهم مصلوب بشوم!‌» آنها

چهره ها من چهره اي ديدم كه هزار رو داشت، و چهره اي كه يك رو بيشتر نداشت، گويي

«من هم مانند توام، ای شب، تاریک و برهنه؛ بر جاده فروزانی که بر فراز

خدای خوب و خدای بد خدای خوب و خدای بد بر بالای کوه با هم روبرو شدند. خدای

در جوانی می‌شنیدم که در فلان شهر همه‌ مردمان مطابق دستورهای کتاب

گورکن زمانی که داشتم یکی از خویشتن های مرده ام را به خاک می سپردم گورکن پیش

سه مورچه روی بینی مردی که در آفتاب به خواب رفته بود به هم رسیدند. پس از آنکه

زمانی که من در دل یک انار زندگی می کردم از یک دانه شنیدم که گفت: «من یک

تفريح تازه دیشب تفریح تازه ای اختراع کردم، و هنگامی که می خواستم آن را آغاز

سه مرد در میخانه ای گرد آمدند. یکی بافنده بود٬دیگری نجار و سومی گورکن...

بخش «پادشاه دانا» از کتاب «پیامبر و دیوانه» اثر جبران خلیل جبران

یک شب که ضیافتی در کاخ برپا بود مردی آمد و خود را در برابر امیر به خاک انداخت

درباره دادن و گرفتن زمانی مردی بود كه یك درّه پُر از سوزن داشت. روزی مادر

روباه روباهي بامدادان به سايه خود نگاهي انداخت و گفت: «امروز يک شتر مي

در شهري که من به دنيا آمدم زني با دخترش زندگي مي کرد و هر دو در خواب راه مي

يک بار به مترسکي گفتم: «لابد از ايستادن در اين دشت خلوت خسته

اي دوست من، من آن نیستم که می نمایم، نمود پیراهنی است که به تن دارم، پیراهنی

در روزهاي کهن، هنگامي که نخستين لرزش سخن به لبهايم آمد، از کوه مقدس بالا رفتم