همه جا، تاریک و ترسناک بود... به سختی می شد جایی رادید... صحرایی بزرگ از

داستان مردی را که هرگز نمی شناختم شنیدم٬ که حتماً خدا می خواست که این داستان را

در جائی خواندم که: بومیان آمازون روش جالبی برای شکار میمون دارند بدینصورت که

هر روز به مسجد می رفت، و سه ساعت در آنجا، با خدا خلوت می کرد...

استادی در شروع کلاس درس، لیوانی پر از آب را به دست گرفت. آن را بالا گرفت که همه

زمانی که من بچه بودم، مادرم علاقه داشت گه گاهی غذای ساده صبحانه را برای شب هم

پسرک پدربزرگش را تماشا کرد که نامه ای می نوشت...

این مطلب اولین بار در سال 2001 توسط زنی به نام ریتا در وب سایت یک کلیسا قرار

وقتي خدا مادران را مي آفريد در روز ششم تا ديروقت كار مي كرد. فرشته‌اي اومد

روزی دختربچه ای به داروخانه رفت و گفت: معجزه دارید؟...

یک مسلمان سالخورده، بر روی یک مزرعه در کوهستانهای کنتاکی شرقییکی از ایالت های

پروفسور فلسفه با بسته سنگینی وارد کلاس درس فلسفه شد و بار سنگین خود را روبروی

 داستان زیبای نصیحت مادر را در ادامه مطلب بخوانید.

مردی تاجر در حیاط قصرش انواع مختلف درختان و گیاهان و گلها را کاشته و باغ بسیار

قرنها بود،که شب بود وشب، خورشید و روزی در کار نبود...

مرد جوانی در آرزوی ازدواج با دختر کشاورزی بود. کشاورز به او گفت: «برو در

در روزگاران قدیم مردی از دست روزگار سخت می نالید. پیش استادی رفت و برای رفع غم

دوستی با بعضی آدم ها مثل نوشیدن چای کیسه‌ ایست...

به ابوسعید ابوالخیر گفتند: «فلانی شاهکار می‌کند، چرا که قادر است پرواز کند.»