موعودشناسی:موعود بزرگ در ادیان 2
9 آبان 1391. نويسنده: Negin Bagherani
موعود بزرگ در ادیان
مسیحیت تنها دینی است که از دل دین دیگری (یهود) بیرون آمد این ویژگی ممتاز مسیحیت است. مسیحیت یک مذهب از مذاهب مختلف یهود است. پیشینۀ تاریخ یهودیت و مسیحیت یکی است، هر چه یهود معتقد است مسیحیت هم اعتقاد دارد، پس از عیسی بن مریم (ع) عده ای ادعای ماشیح کرده‌اند، امّا هیچ کس به اندازۀ عیسی مطرح نشد و فقط ادعای عیسی (ع) به عنوان ماشیح مطرح شد...
پیروان او همین یهودیان بودند. زیرا بر اساس یک باور یهودی منجی ماشیح شکل گرفت. بر اساس آموزه های مسیحیت، نه عیسی ادعای دین جدید دارد و نه جماعتی که اطراف او جمع شدند همه مدعی بودند که یهودی هستند منتهی همان موعود و منجی که منتظرشان بودند ظهور کرده است. در عهد عتیق تعابیر کنایی که درباره موعود (مثل پسرانتان) آمده، کنایه از ماشیح است، ولی در عهد جدید (یعنی، یابنده) آنچه که باعث بر دار کشیده شدن عیسی (ع) است ادعای ماشیح بودن ایشان است نه ادعای دین جدید و زائل کردن دین قدیم. یکی از باورهای مشترک بین یهودیت و مسیحیت همان ماشیح است؛ یعنی در اصل انتظار موعود و منجی با یکدیگر مشترک هستند، بدون شک مسیحیان این مطلب را از یهودیان گرفتند.
مصداق این موعود
منجی و موعود مسیحیان بر خلاف منجی یهودی است. زیرا مصداق موعود آن‌ها عیسی بن مریم (ع) است و در این جهت، موعود مسیحی‌ها مانند مسلمانان است که لقبش، نصبش همه معبّن و مشخص است. در عهد جدید با دو چهره اساسی موعود روبه رو هستیم:
چهرۀ اول: موعود یهودی - مسیحی که پیشینۀ یهودی دارد و هم یهودیان و هم مسیحیان آن را قبول دارند.
چهرۀ دوم: موعود مسیحی که فقط مسیحیان آن را قبول دارند.
موعود یهودی مسیحی
اصل این باور یهودی بوده است، ولی با موعود یهودی اختلاف مصداقی دارند، یهودیان مصداق را عیسی نمی‌دانند ولی مسیحیان مصداق را عیسی می‌دانند. یهودیان می‌گفتند این عیسی با آن اوصاف ماشیح که در کتب اشعیاء و ذکریا و دانیال آمده، سازگار نیست. بر عکس یهودیانی که به عیسی ایمان آوردند، تلاش می‌کردند آن اوصاف ماشیح در کتب انبیاء فوق را بر عیسی (ع) تطبیق دهند. یکی از اوصاف این بود که ماشیح فرزند داوود است.
وظایف موعود یهودی مسیحی
1.نجات انسان از آثار گناه اولیه: او آمد تا بشر را از عواقب گناه اولیه نجات دهد که عبارت از طبیعت گناه آلود آدم ابوالبشر است.
3.رساندن انسان به مقام پسر خواندگی؛ انسان دیگر غلام نباشد بلکه پسر خدا باشد.
4.رساندن انسان به هدایت ابدی؛ همان نجات از جایگاه غلامی و رساندن به مقام پسر خواندگی است.
گونه شناسی موعود:
این موعود مشخص است. در آغاز راه، انسان است، امّا بعد حیثیت انسانی را از دست می‌دهد و خدا می‌شود؛ فرا ملی است و مال یک نژاد خاص نیست.
نجات بخشی او ویژگی‌هایی دارد:
1.شخصی است: هر شخصی با اتصال به مسیح می‌تواند نجات پیدا کند.
2.کیهانی است: کار خارق العاده نمی‌کند.
3.فرا زمان است: هر کسی در هر زمانی به واسطۀ مسیح به عنوان ماشیح نجات می‌یابد.
4.مشروط است: باید به ماشیح ایمان آورد تا نجات یابد.
چهرۀ دوم: موعود مسیحی
این نگاه که مختص مسیحیت است و ربطی به یهودیت ندارد. این موعود بازگشت دوبارۀ عیسی به جهان تفسیر شده است، بر اساس این باور، ماشیح که همان عیسی بود، پس از آن که بر صلیب شد، دوباره به جهان باز خواهد گشت. بر اساس این باور عیسی خود به صورت ناگهانی و بدون اطّلاع قبلی، در جلال و هیبت پدر، به همراه فرشتگان و همراه با پیروزی و فتح خواهد آمد؛ یعنی خود او می‌آید، نه آن که یهود می‌گوید شخصی از نسل داوود خواهد آمد. بر خلاف موعود چهرۀ اول، موعود مسیحیت در چهرۀ دوم دارای حکومت است و برای پادشاهی می‌آید.
اهداف و ثمرات بازگشت مسیح
1.پذیرش ایمان داران؛ یعنی عیسی مسیح وقتی ظهور می‌کند، همانند گذشته، همۀ مؤمنان دور او جمع می‌شوند.
2.داد رسی و دادن پاداش؛ در انجیل آمده است: «زیرا من با فرشتگان خود در شکوه و جلال پدرم خواهم آمد و هر کس را از روی اعمالش داوری خواهم کرد
3.نجات بنی اسرائیل؛ «همگی بنی اسرائیل ایمان خواهند یافت
4. داوری در میان همۀ امت‌ها
5. آزاد ساختن و برکت دادن؛ «زمین از تباهی آزاد خواهد شد با آمدن مسیح
6. برقراری ملکوت؛ ملکوت خدا را برقرار می‌کند همان حکومتی است که خداوند به داوود وعده داده بود.
حوادث بعد از ظهور مسیح با علائم ظهور
از عهد جدید حوادثی در عصر ظهور مسیح اتفاق می‌افتد. در کتاب مکاشفه یوحنا آمده است: یوحنا اصرار دارد که تمام پیشگویی‌ها در عصر ظهور مسیح (ع) محقق خواهد شد تا آنچه که در زبور داوود آمده است، منطبق بشود (24) که عبارتند از:
1.آمدن مسیح با مقدسان (قدسیان)
2.جنگ به نام چاه مجدان یا چار مجدان
3.بسته شدن شیطان
4.نشستن مقدسان بر سریر قدرت و عزت (حکومت خواهند کرد)
5.آزاد شدن شیطان پس از هزار سال (وقتی مسیح می‌آید شیطان را آزاد می‌کند، ولی شیطان دیگر نمی‌تواند کسی را وسوسه کند)
6.داوری بر تخت سفید (قیامت کبری) مسیح داوری می‌کند چه کسی بهشتی است و چه کسی جهنمی.
7.نهایت پایان عالم؛ بعد از این دیگر مسیح و پیروانش جاودانه خواهند شد، دوباره به خدا ملحق می‌شویم و به او می‌پیوندیم.
زمان بازگشت موعود
زمان آمدن او نامعلوم است حتی گاهی اوقات از بیان زمان نهی شده است . ولی ظهور مجدد او آشکار و علنی است و همچون گذشته مخفی نیست. زیرا بار اول قرار نبود بین مردم داوری و حکومت نماید، ولی بار دوم هم حکومت است و هم داوری .
نویسنده :محمد نوید داراب زاده
ارسال کننده: لیلا ملکیان
ناظر کیفی:
محمدمهدی اصفهانیان
مسئول: انجمن میکس ومونتاز و دین و اندیشه
ایمیل: mehdiesfehanian@yahoo.com
نام کاربری: mehdi esfehanian
Id یاهو: mehdi.esfahanian
مصداق این موعود
منجی و موعود مسیحیان بر خلاف منجی یهودی است. زیرا مصداق موعود آن‌ها عیسی بن مریم (ع) است و در این جهت، موعود مسیحی‌ها مانند مسلمانان است که لقبش، نصبش همه معبّن و مشخص است. در عهد جدید با دو چهره اساسی موعود روبه رو هستیم:
چهرۀ اول: موعود یهودی - مسیحی که پیشینۀ یهودی دارد و هم یهودیان و هم مسیحیان آن را قبول دارند.
چهرۀ دوم: موعود مسیحی که فقط مسیحیان آن را قبول دارند.
موعود یهودی مسیحی
اصل این باور یهودی بوده است، ولی با موعود یهودی اختلاف مصداقی دارند، یهودیان مصداق را عیسی نمی‌دانند ولی مسیحیان مصداق را عیسی می‌دانند. یهودیان می‌گفتند این عیسی با آن اوصاف ماشیح که در کتب اشعیاء و ذکریا و دانیال آمده، سازگار نیست. بر عکس یهودیانی که به عیسی ایمان آوردند، تلاش می‌کردند آن اوصاف ماشیح در کتب انبیاء فوق را بر عیسی (ع) تطبیق دهند. یکی از اوصاف این بود که ماشیح فرزند داوود است.
وظایف موعود یهودی مسیحی
1.نجات انسان از آثار گناه اولیه: او آمد تا بشر را از عواقب گناه اولیه نجات دهد که عبارت از طبیعت گناه آلود آدم ابوالبشر است.
3.رساندن انسان به مقام پسر خواندگی؛ انسان دیگر غلام نباشد بلکه پسر خدا باشد.
4.رساندن انسان به هدایت ابدی؛ همان نجات از جایگاه غلامی و رساندن به مقام پسر خواندگی است.
گونه شناسی موعود:
این موعود مشخص است. در آغاز راه، انسان است، امّا بعد حیثیت انسانی را از دست می‌دهد و خدا می‌شود؛ فرا ملی است و مال یک نژاد خاص نیست.
نجات بخشی او ویژگی‌هایی دارد:
1.شخصی است: هر شخصی با اتصال به مسیح می‌تواند نجات پیدا کند.
2.کیهانی است: کار خارق العاده نمی‌کند.
3.فرا زمان است: هر کسی در هر زمانی به واسطۀ مسیح به عنوان ماشیح نجات می‌یابد.
4.مشروط است: باید به ماشیح ایمان آورد تا نجات یابد.
چهرۀ دوم: موعود مسیحی
این نگاه که مختص مسیحیت است و ربطی به یهودیت ندارد. این موعود بازگشت دوبارۀ عیسی به جهان تفسیر شده است، بر اساس این باور، ماشیح که همان عیسی بود، پس از آن که بر صلیب شد، دوباره به جهان باز خواهد گشت. بر اساس این باور عیسی خود به صورت ناگهانی و بدون اطّلاع قبلی، در جلال و هیبت پدر، به همراه فرشتگان و همراه با پیروزی و فتح خواهد آمد؛ یعنی خود او می‌آید، نه آن که یهود می‌گوید شخصی از نسل داوود خواهد آمد. بر خلاف موعود چهرۀ اول، موعود مسیحیت در چهرۀ دوم دارای حکومت است و برای پادشاهی می‌آید.
اهداف و ثمرات بازگشت مسیح
1.پذیرش ایمان داران؛ یعنی عیسی مسیح وقتی ظهور می‌کند، همانند گذشته، همۀ مؤمنان دور او جمع می‌شوند.
2.داد رسی و دادن پاداش؛ در انجیل آمده است: «زیرا من با فرشتگان خود در شکوه و جلال پدرم خواهم آمد و هر کس را از روی اعمالش داوری خواهم کرد
3.نجات بنی اسرائیل؛ «همگی بنی اسرائیل ایمان خواهند یافت
4. داوری در میان همۀ امت‌ها
5. آزاد ساختن و برکت دادن؛ «زمین از تباهی آزاد خواهد شد با آمدن مسیح
6. برقراری ملکوت؛ ملکوت خدا را برقرار می‌کند همان حکومتی است که خداوند به داوود وعده داده بود.
حوادث بعد از ظهور مسیح با علائم ظهور
از عهد جدید حوادثی در عصر ظهور مسیح اتفاق می‌افتد. در کتاب مکاشفه یوحنا آمده است: یوحنا اصرار دارد که تمام پیشگویی‌ها در عصر ظهور مسیح (ع) محقق خواهد شد تا آنچه که در زبور داوود آمده است، منطبق بشود (24) که عبارتند از:
1.آمدن مسیح با مقدسان (قدسیان)
2.جنگ به نام چاه مجدان یا چار مجدان
3.بسته شدن شیطان
4.نشستن مقدسان بر سریر قدرت و عزت (حکومت خواهند کرد)
5.آزاد شدن شیطان پس از هزار سال (وقتی مسیح می‌آید شیطان را آزاد می‌کند، ولی شیطان دیگر نمی‌تواند کسی را وسوسه کند)
6.داوری بر تخت سفید (قیامت کبری) مسیح داوری می‌کند چه کسی بهشتی است و چه کسی جهنمی.
7.نهایت پایان عالم؛ بعد از این دیگر مسیح و پیروانش جاودانه خواهند شد، دوباره به خدا ملحق می‌شویم و به او می‌پیوندیم.
زمان بازگشت موعود
زمان آمدن او نامعلوم است حتی گاهی اوقات از بیان زمان نهی شده است . ولی ظهور مجدد او آشکار و علنی است و همچون گذشته مخفی نیست. زیرا بار اول قرار نبود بین مردم داوری و حکومت نماید، ولی بار دوم هم حکومت است و هم داوری .
نویسنده :محمد نوید داراب زاده
ارسال کننده: لیلا ملکیان
ناظر کیفی:
محمدمهدی اصفهانیانمسئول: انجمن میکس ومونتاز و دین و اندیشه
ایمیل: mehdiesfehanian@yahoo.com
نام کاربری: mehdi esfehanian
Id یاهو: mehdi.esfahanian
بازگشت