ولینی یکی از بزرگترین پیانیست های عصر حاضر به شمار می رود. این هنرمند قدیمی برای پیانیستهای نسل جوان به شخصیتی اسطوره‌ای و بسیار تاثیر گذار تبدیل شده و بیشتر آثار او به رهبری کلودیو آبادو روی صحنه رفته و بیش از 30 سال با نشر موسیقی دوچ گرامافون همکاری داشته است...
پولینی می تواند سونات‌های شوبرت را که در دستان بسیاری از پیانیستها پژمرده میشوند، با موفقیت بازآفرینی کند و یا بدون از دست دادن توجه شنوندگان عظمت سونات‌های شومان را عینیت تام بخشد.
موریتزیو پولینی Maurizio Pollini سال 1942 در شهر میلان متولد شد و در ابتدا پیانو را تا سن 13 سالگی تحت نظر کارلو لوناتی آموخت، سپس تا سن 18 سالگی تحت آموزش کارلو ویدوسو قرار گرفت. دیپلم موسیقی را از هنرستان میلان گرفت و در سال 1960 برنده رقابت های بین المللی پیانوی فردریک شوپن شد. پس از آن او آموزش‌هایش را تحت نظارت آرتورو بندتی میشل آنجلی ادامه داد.
او در اواسط دهه هفتاد تکنوازی‌های خود را آغاز نمود و در ارکسترهای بزرگی در اروپا ، امریکا و خاور دور حضور یافت. اولین کنسرت او درکشور امریکا در سال 1968 اتفاق افتاد و سال 1974 اولین تور او در کشور ژاپن اجرا شد.
پولینی به عنوان یکی از بزرگترین پیانیست های عصر حاضر به شمار می رود و شهرت او بیشتر به خاطر اجراهای او از آثار هنرمندانی چون بتهوون ، شوبرت ، شوپن ، شومان ، برامس ، شونبرگ و وبرن است. تعدادی از آثار اهنگسازان مدرن برای اجرای او ساخته شده اند. پولینی با تکنیکی مطلق به نواختن پیانو می پردازد اما گاهی متهم به محافظه کاری در احساسات میشود. او تجربه رهبری هم در موسیقی اپرا و هم در ارکستر داشته و گاهی در کنسرت‌ها یک ارکستر را ضمن نواختن پیانو هدایت کرده است.
اولین اثر او برای کمپانی Deutche Grammophon در سال 1971 شامل Three Movements From ‘Petrushka’ ساخته استراوینسکی و سوناتای هفتم پروکوفیف بود و هنوز هم به عنوان یکی از آثار شاخص پیانو در قرن بیستم محسوب می شود. از آن زمان به بعد او به عنوان یکی از پیانیستهای اصلی دوچ گرامافون شناخته میشود.
در سال 1985 و به مناسبت سیصدمین سالگرد باخ ، او کل کتاب اول از The Well-Tempered Clavier را اجرا کرد. در سال 1987 در شهر نیویورک به اجرای تمام کنسرتوهای بتهوون به همراهی ارکستر فیلارمونیک وین تحت رهبری کلودیو آبادو پرداخت و در این مقطع حلقه افتخاری ارکستر را دریافت کرد.
پولینی بر اثر همکاری با کلودیو آبادو (رهبر معروف ارکستر برلین پس از کارایان) به او بسیار نزدیک شد و برداشت آن دو از آثار کلاسیک بسیار شبیه به هم بود. بسیاری از آلبوم های پولینی به رهبری آبادو اجرا شده و دقت و شفافیت اجراهای پولینی کم‌نظیر است. او اکنون دارنده‌ی یکی از شگفت‌انگیز‌ترین تکنیک‌های روزگار ما است. این هنرمند قدیمی برای پیانیستهای نسل جوان به شخصیتی اسطوره‌ای و بسیار تاثیر گذار تبدیل شده، نوازنده‌ای سرد و بی‌احساس که برای دستیابی به کمال مطلق در گوهر نوازندگی می کوشد.
پولینی در سالهای 1993 و 1994 اولین زنجیره کامل از سونات‌های بتهوون را در برلین و مونیخ و سپس در نیویورک ، میلان ، پاریس ، لندن و وین اجرا کرد. در فستیوال سالزبورگ درسال 1995 او "Progetto Pollini " را طی مراسمی معرفی کرد. این آلبوم شامل تعدادی از کنسرتوها بود که آثار معاصر و قدیم را با یکدیگر مقایسه می‌کرد. چنین مراسم مشابهی نیز در سال 2001 / 2000 در Carnegie Hall اتفاق افتاد که طی آن پولینی "Perspectives: Maurizio Pollini" را عرضه نمود. در سال 1996 جایزه موسیقی ارنست ون سایمنس را دریافت کرد و در 2001 اجرای او از Diabelli Variations بتهوون برنده جایزه Diapason d’or شد. در سال 2002 کمپانی Deutsche Grammophon مجموعه ای شامل 13 سی دی این پیانیست محبوب به مناسبت یادبود شصتمین سال تولد پولینی منتشر کرد.
پولینی در سال 2007 برنده جایزه گرمی به عنوان بهترین اجرای تکنوازی برای اجرای Chopin Nocturnes شد.
پولینی می تواند سونات‌های شوبرت را که در دستان بسیاری از پیانیستها پژمرده میشوند، با موفقیت بازآفرینی کند و یا بدون از دست دادن توجه شنوندگان عظمت سونات‌های شومان را عینیت تام بخشد. او پیانیستی است که می تواند اتودهای شوپن را بدون کوچکترین خدشه ای بنوازد، هنرمندی که ژرفای چیره دستی تکنیکش را ، در لحظه ای که اتودهای دبوسی یا سه موومان پتروشکای استراوینسکی را اجرا می کند، هیچ پیانیست کم مایه ای به خواب هم نمی بیند.
به همت :صحرا صحرائیان
مسئول :انجمن سینمای ایران . سینمای جهان . آموزش هنرهای دستی
نام کاربری :sahrasahraian
ایمیل :sahraian70sahra@yahoo.com
موریتزیو پولینی Maurizio Pollini سال 1942 در شهر میلان متولد شد و در ابتدا پیانو را تا سن 13 سالگی تحت نظر کارلو لوناتی آموخت، سپس تا سن 18 سالگی تحت آموزش کارلو ویدوسو قرار گرفت. دیپلم موسیقی را از هنرستان میلان گرفت و در سال 1960 برنده رقابت های بین المللی پیانوی فردریک شوپن شد. پس از آن او آموزش‌هایش را تحت نظارت آرتورو بندتی میشل آنجلی ادامه داد.
او در اواسط دهه هفتاد تکنوازی‌های خود را آغاز نمود و در ارکسترهای بزرگی در اروپا ، امریکا و خاور دور حضور یافت. اولین کنسرت او درکشور امریکا در سال 1968 اتفاق افتاد و سال 1974 اولین تور او در کشور ژاپن اجرا شد.
پولینی به عنوان یکی از بزرگترین پیانیست های عصر حاضر به شمار می رود و شهرت او بیشتر به خاطر اجراهای او از آثار هنرمندانی چون بتهوون ، شوبرت ، شوپن ، شومان ، برامس ، شونبرگ و وبرن است. تعدادی از آثار اهنگسازان مدرن برای اجرای او ساخته شده اند. پولینی با تکنیکی مطلق به نواختن پیانو می پردازد اما گاهی متهم به محافظه کاری در احساسات میشود. او تجربه رهبری هم در موسیقی اپرا و هم در ارکستر داشته و گاهی در کنسرت‌ها یک ارکستر را ضمن نواختن پیانو هدایت کرده است.
اولین اثر او برای کمپانی Deutche Grammophon در سال 1971 شامل Three Movements From ‘Petrushka’ ساخته استراوینسکی و سوناتای هفتم پروکوفیف بود و هنوز هم به عنوان یکی از آثار شاخص پیانو در قرن بیستم محسوب می شود. از آن زمان به بعد او به عنوان یکی از پیانیستهای اصلی دوچ گرامافون شناخته میشود.
در سال 1985 و به مناسبت سیصدمین سالگرد باخ ، او کل کتاب اول از The Well-Tempered Clavier را اجرا کرد. در سال 1987 در شهر نیویورک به اجرای تمام کنسرتوهای بتهوون به همراهی ارکستر فیلارمونیک وین تحت رهبری کلودیو آبادو پرداخت و در این مقطع حلقه افتخاری ارکستر را دریافت کرد.
پولینی بر اثر همکاری با کلودیو آبادو (رهبر معروف ارکستر برلین پس از کارایان) به او بسیار نزدیک شد و برداشت آن دو از آثار کلاسیک بسیار شبیه به هم بود. بسیاری از آلبوم های پولینی به رهبری آبادو اجرا شده و دقت و شفافیت اجراهای پولینی کم‌نظیر است. او اکنون دارنده‌ی یکی از شگفت‌انگیز‌ترین تکنیک‌های روزگار ما است. این هنرمند قدیمی برای پیانیستهای نسل جوان به شخصیتی اسطوره‌ای و بسیار تاثیر گذار تبدیل شده، نوازنده‌ای سرد و بی‌احساس که برای دستیابی به کمال مطلق در گوهر نوازندگی می کوشد.
پولینی در سالهای 1993 و 1994 اولین زنجیره کامل از سونات‌های بتهوون را در برلین و مونیخ و سپس در نیویورک ، میلان ، پاریس ، لندن و وین اجرا کرد. در فستیوال سالزبورگ درسال 1995 او "Progetto Pollini " را طی مراسمی معرفی کرد. این آلبوم شامل تعدادی از کنسرتوها بود که آثار معاصر و قدیم را با یکدیگر مقایسه می‌کرد. چنین مراسم مشابهی نیز در سال 2001 / 2000 در Carnegie Hall اتفاق افتاد که طی آن پولینی "Perspectives: Maurizio Pollini" را عرضه نمود. در سال 1996 جایزه موسیقی ارنست ون سایمنس را دریافت کرد و در 2001 اجرای او از Diabelli Variations بتهوون برنده جایزه Diapason d’or شد. در سال 2002 کمپانی Deutsche Grammophon مجموعه ای شامل 13 سی دی این پیانیست محبوب به مناسبت یادبود شصتمین سال تولد پولینی منتشر کرد.
پولینی در سال 2007 برنده جایزه گرمی به عنوان بهترین اجرای تکنوازی برای اجرای Chopin Nocturnes شد.
پولینی می تواند سونات‌های شوبرت را که در دستان بسیاری از پیانیستها پژمرده میشوند، با موفقیت بازآفرینی کند و یا بدون از دست دادن توجه شنوندگان عظمت سونات‌های شومان را عینیت تام بخشد. او پیانیستی است که می تواند اتودهای شوپن را بدون کوچکترین خدشه ای بنوازد، هنرمندی که ژرفای چیره دستی تکنیکش را ، در لحظه ای که اتودهای دبوسی یا سه موومان پتروشکای استراوینسکی را اجرا می کند، هیچ پیانیست کم مایه ای به خواب هم نمی بیند.
به همت :صحرا صحرائیان
مسئول :انجمن سینمای ایران . سینمای جهان . آموزش هنرهای دستی
نام کاربری :sahrasahraian
ایمیل :sahraian70sahra@yahoo.com
0
0
0
0 نفر
0 نظر
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.