 |
| هنگامي که درباره موسيقي ايران قلم مي‌زنيم ، به نام بزرگمرداني برمي‌خوريم که در بنياد و تار و پود اين هنر اصيل ، بيشترين تأثير را داشته‌اند و نامشان چنان با سازشان عجين شده که تصور هر يک بدون ديگري دشوار مي‌نمايد. بي‌گمان يکي از کاروانسالاران موسيقي ايران ، استاد پرويز ياحقي است... |
پرويز ياحقي از هفت سالگي در دامان پيران موسقي ايران پرورش يافته است است و از همان سن کم در راديو صحنه‌هاي مختلف هنري با هنرمندان مشهور زمان همراه و همنوا بوده است.
صداي ناب سازش در تک‌نوازي و نغمات زيباي آهنگ‌هايش در ارکستر ، به گونه‌اي است که همواره هنرش را تازه و جوان معرفي ميکند ، در صورتي که سابقه اشتهارش از شصت سال نيز تجاوز کرده است.
هنرنمايي او در اوان جواني در برنامه راديويي برگ سبز شماره 36 مثالي گوياست. نوازندگي استادانه يک جوان 18 ساله در همراهي با آواز ماهرانه استاد بي‌بديل اسماعيل اديب خوانساري در دستگاه شور ، در تاريخ موسيقي ايران نمايشي زيبا و با شکوه و از صفحات زريني است که هرگز از خاطره اهل هنر فراموش نخواهد شد.
ياحقي ويولن را چنان نواخت که قبل و بعد او ننواختند ، بهره‌مندي از سرچشمه‌هاي مختلف موسيقي ، نواختن مطالب قوي و تازه ، ابداع کوک‌هاي فراوان و متنوع ، استفاده از ضرب‌هاي گوناگون ، ملاحت ، شيريني و قدرت تکنيک جاري در نوازندگي تار و پود و روح ويولون‌نوازي استاد پرويز ياحقي است.
بسياري در موسيقي ايراني ويولون نواخته‌اند ، ولي نواختن به شيوه ياحقي ، هميشه چيز ديگري بوده است. حتي وقتي بسياري از ويولينيست‌هاي هم‌عصرش از او تقليد مي‌کردند ، نمي‌توانستند جمله‌بنديهاي او را به درستي تکرار و حسي از پنجه‌هاي قوي ، چابک و شيرين وي را منتقل کنند.
نوازندگي و ارائه مطلب به سبک پرويز ياحقي به قدري جذاب قدرتمد و دلنشين بوده است که نه تنها نوازندگان ويولون ، بلکه نوازندگان سازهاي ديگر هم تحت تأثير مکتب وي قرار گرفته و آن را مورد تقليد و تعقيب قرار داده‌اند.
به واقع پرويز ياحقي در نوازندگي ويولون ، صاحب مکتبي است اصيل و ريشه‌دار ، مکتبي که از سال‌هاي 1330 به بعد به شيوه‌اي انحصاري و مستقل بدل شد. بررسي ومطالعه دقيق اين مکتب ، سه دوره(سبک) کاملا متفاوت را در هنر نوازندگي و آهنگ‌سازي پرويز ياحقي نشان مي‌دهد.
پرويز صديقي پارسي(معروف به پرويز ياحقي)ذر سال 1315 شمسي در تهران خيابان صفي عليشاه تولد يافت. پدر پرور پرويزازمردان روشنفکر و تحصيل کرده ي زمان خود بود.واز آنجا که بيشتر در ماموريت هاي اداري به سر مي برد اکثرا" فرزند کوچک وبا استعدادش پرويز در خانه استاد حسين ياحقي دائي هنرمند خودبه سر مي برد.روح بزرگ و پر التهاب وي آرامش رااز وي صلب نموده در صدد دستيابي به سازي برآمد.شايد آسان ترين سازي که در ايام کودکي ميتوانست در اختيار او قرار بگيرد ني لبک کوچک و ظريفي بود که تهيه آن براي او چندان مشکل نبود.او سعي داشت نغمات دلنشيني که در فضاي خانه و در کلاس درس استاد به گوش ميرسيد با ساز کوچک خود اجرا نمايد.استاد که همشيره زاده خود را شيفته ودلباخته موسيقي مي ديد واز دورونزديک متوجه حالات او بود سعي کرد تا رضايت پدرومادر پرويز را براي تقديم هنرمندي بزرگ به عالم موسيقي جلب نمايد.علاقه واستعداد شگرف پرويز در فراگيري (نت)وملودي هاي گوناگون موسيقي باعث حيرت استاد شد.و مي ديد که دوره هاي رديف اول موسيقي راشاگردان ديگر دوران زيادي را صرف آموختن آن مي کنند به سرعت طي کرده ودر حالي که از نظر سن وقدوقامت از همه ي آنها کوچکتراست در فراگيري دروس به آنها کمک ميکند.دوره آموزش رديف هاي پنجگانه ديگر استاد که عبارت از پيش درآمدهاو چهارمضرابهاوآهنگهاي ضربي ودستگاههاي موسيقي ايراني بودوتا دوره ي عالي بود به انجام مي رسيد يکي پس از ديگري طي شد در حالي که پرويز بيش از 11سال از سنين عمرش طي نشده بود.منزل استاد ياحقي که در آن زمان محل اجتماع ورفت وآمد موسيقيدانان بزرگي نظيراستادان: ابوالحسن صبا ,مرتضي محجوبي,علي اکبرشهنازي,رضامحجوبي,حسين تهراني,رضا قلي ظلي,مرتضي ني داود وغيره بود وموقعيت خاصي براي دانشجويان موسيقي پديد آورده بود.استاد ابوالحسن صبا که متوجه نبوغ و استعداد خارق العاده وي شده از استاد او خواسته بود که چندي هم در نزد وي کار کند.پرويز با اشتياق فراوان آن را پذيرفت ومدت 2سال نيز نزد استاد صبا به فراگيري رديف هاي ايشان اشتغال داشت.
صداي ناب سازش در تک‌نوازي و نغمات زيباي آهنگ‌هايش در ارکستر ، به گونه‌اي است که همواره هنرش را تازه و جوان معرفي ميکند ، در صورتي که سابقه اشتهارش از شصت سال نيز تجاوز کرده است.
هنرنمايي او در اوان جواني در برنامه راديويي برگ سبز شماره 36 مثالي گوياست. نوازندگي استادانه يک جوان 18 ساله در همراهي با آواز ماهرانه استاد بي‌بديل اسماعيل اديب خوانساري در دستگاه شور ، در تاريخ موسيقي ايران نمايشي زيبا و با شکوه و از صفحات زريني است که هرگز از خاطره اهل هنر فراموش نخواهد شد.
ياحقي ويولن را چنان نواخت که قبل و بعد او ننواختند ، بهره‌مندي از سرچشمه‌هاي مختلف موسيقي ، نواختن مطالب قوي و تازه ، ابداع کوک‌هاي فراوان و متنوع ، استفاده از ضرب‌هاي گوناگون ، ملاحت ، شيريني و قدرت تکنيک جاري در نوازندگي تار و پود و روح ويولون‌نوازي استاد پرويز ياحقي است.
بسياري در موسيقي ايراني ويولون نواخته‌اند ، ولي نواختن به شيوه ياحقي ، هميشه چيز ديگري بوده است. حتي وقتي بسياري از ويولينيست‌هاي هم‌عصرش از او تقليد مي‌کردند ، نمي‌توانستند جمله‌بنديهاي او را به درستي تکرار و حسي از پنجه‌هاي قوي ، چابک و شيرين وي را منتقل کنند.
نوازندگي و ارائه مطلب به سبک پرويز ياحقي به قدري جذاب قدرتمد و دلنشين بوده است که نه تنها نوازندگان ويولون ، بلکه نوازندگان سازهاي ديگر هم تحت تأثير مکتب وي قرار گرفته و آن را مورد تقليد و تعقيب قرار داده‌اند.
به واقع پرويز ياحقي در نوازندگي ويولون ، صاحب مکتبي است اصيل و ريشه‌دار ، مکتبي که از سال‌هاي 1330 به بعد به شيوه‌اي انحصاري و مستقل بدل شد. بررسي ومطالعه دقيق اين مکتب ، سه دوره(سبک) کاملا متفاوت را در هنر نوازندگي و آهنگ‌سازي پرويز ياحقي نشان مي‌دهد.
پرويز صديقي پارسي(معروف به پرويز ياحقي)ذر سال 1315 شمسي در تهران خيابان صفي عليشاه تولد يافت. پدر پرور پرويزازمردان روشنفکر و تحصيل کرده ي زمان خود بود.واز آنجا که بيشتر در ماموريت هاي اداري به سر مي برد اکثرا" فرزند کوچک وبا استعدادش پرويز در خانه استاد حسين ياحقي دائي هنرمند خودبه سر مي برد.روح بزرگ و پر التهاب وي آرامش رااز وي صلب نموده در صدد دستيابي به سازي برآمد.شايد آسان ترين سازي که در ايام کودکي ميتوانست در اختيار او قرار بگيرد ني لبک کوچک و ظريفي بود که تهيه آن براي او چندان مشکل نبود.او سعي داشت نغمات دلنشيني که در فضاي خانه و در کلاس درس استاد به گوش ميرسيد با ساز کوچک خود اجرا نمايد.استاد که همشيره زاده خود را شيفته ودلباخته موسيقي مي ديد واز دورونزديک متوجه حالات او بود سعي کرد تا رضايت پدرومادر پرويز را براي تقديم هنرمندي بزرگ به عالم موسيقي جلب نمايد.علاقه واستعداد شگرف پرويز در فراگيري (نت)وملودي هاي گوناگون موسيقي باعث حيرت استاد شد.و مي ديد که دوره هاي رديف اول موسيقي راشاگردان ديگر دوران زيادي را صرف آموختن آن مي کنند به سرعت طي کرده ودر حالي که از نظر سن وقدوقامت از همه ي آنها کوچکتراست در فراگيري دروس به آنها کمک ميکند.دوره آموزش رديف هاي پنجگانه ديگر استاد که عبارت از پيش درآمدهاو چهارمضرابهاوآهنگهاي ضربي ودستگاههاي موسيقي ايراني بودوتا دوره ي عالي بود به انجام مي رسيد يکي پس از ديگري طي شد در حالي که پرويز بيش از 11سال از سنين عمرش طي نشده بود.منزل استاد ياحقي که در آن زمان محل اجتماع ورفت وآمد موسيقيدانان بزرگي نظيراستادان: ابوالحسن صبا ,مرتضي محجوبي,علي اکبرشهنازي,رضامحجوبي,حسين تهراني,رضا قلي ظلي,مرتضي ني داود وغيره بود وموقعيت خاصي براي دانشجويان موسيقي پديد آورده بود.استاد ابوالحسن صبا که متوجه نبوغ و استعداد خارق العاده وي شده از استاد او خواسته بود که چندي هم در نزد وي کار کند.پرويز با اشتياق فراوان آن را پذيرفت ومدت 2سال نيز نزد استاد صبا به فراگيري رديف هاي ايشان اشتغال داشت.
گردآوری: ندا کشاورز
سمت: مدیریت محتوایی سایت رسمی مجید اخشابی و مسئول سایبری مجموعه همراز
ایمیل: info@majidakhshabi.com
0
0
0
0 نفر
0 نظر
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.