استاد نامی پتگر ، استادبرجسته ی نقاشی در روز 11 آذر1324 در تهران متولدشد . فضای هنری وغرهنگی خانواده ، کودکی او را از ابتدا به گونه ای متفاوت رقم زد . پدرش مرحوم استاد علی اصغر پتگر بازی های کودکانه او را به دنیای رنگ ها وسایه ها کشاند . اوخنکای عمرخود را باخود عطردنیای سحرانگیز پرد ه ای نقاشی گذراند و نوجوانی خودرابا آه های تصویری پدرو عمویش و پنداره های مادرش به گونه ای طی کرد که در عنفوان جوانی به نقاشی چیره دست بدل شد...



مهارت او درنقاشی او را به دستیاری پدرش درتعلیم هنرجویان کشاند . پس از آن به صورت شخصی به تعلیم و تادب هنردوستان پرداخت و این راهی بود که وی درکنار آفرینش های هنری خودتا آخرین روز حیاتش در غروب هشتم مرداد 1387 در نوشهر ادامه داد . چیره دستی کمال یافته او در امتزاج باپنداشتش از اسطیر و دنیای اثیری به آثار او ویژگی های منحصر به فردی بخشیده است تامخاطب رابه جهانی آشنا و درعین حال بیگانه ببرد .


مناظری ورای منظره وچهره هایی ورای صورت . علاقه ی او به عرفان و فلسفه شرق باعث شد تا پس ازغور در مفاهیم عرفانی وشرق دور ، هند ، تبت و بودیسم . الهامات اعتقادی مکاتب فکری که ریشه های ذهنیتی داشتند در آثارش شاهدباشیم . در کارهایش آمیزش فیگور و تجرید با عناصر سمبلیک فراوانند که نشان ازشناخت دقیق او از سمبل ها می دهد . اساطیر چه با خاستگاه غرب همچون یونان و رم و اسطوره های ایرانی همچون آناهید یا آناهیتا و کهن الگوهای تصویری تمدن های برجسته از مضامین آثارش هستند اما همگی با ریشه های قوی از ایرانی بودن ایران چه قبل از اسلام و پس از اسلام از مطالب موردعلاقه او بود. از دید او هنر در اسلام وسیله ای برای اشراق بود . اوهمین گونه هم زیست.
بانگاهی موشکافانه به طبیعت و محیط اطرافش ، نه فقط شاهد آنها ، در پی آنی می گشت که جوهر روح طبیعت بود . چشم انداز هایش که مقطع مهمی از آثار اویند ، درخت صخره اند . آسمان ، آب و رودند ولی نه این جهانی شاید از نظر او کمال مطلق را در طبیعت می توان یافت و او آن گونه که می دید می ساخت . پس از سالها تدریس در تهران به نوشهر هجرت کرد تا به دور از قیل وقال شهر در آغوش سبزه ها و باران های تند به تند ، فضای جدیدی بسازد . هجرت او مسلما ناشی از غربت طلبی نبود ، چرا که آنجا هم هنر دوستان گردش جمع شدند و شاید بتوان به صراحت گفت : نامی فصل جدیدی را در نوشهر برای هم وطنان خطه شمال رقم زد که فقط با اسم نامی پتگر شروع شد . جلسات نقد وبررسی ، آثار نقاشان غربی مکاتب فکری و هنری بین غرب وشرق ، برخورد عمیق با معانی واژه ها ، ارتباط بین هنر ، موسیقی وریاضیات وبسیاری دیگر از تعلیمات جانبی نقاشی بود .



نگاه تغزلی اش به انسان ، خصوصا زن ، همانند جلوه ای از مادر ، زمین ، خاک از نشانه های برجسته آثار اویند و می توان گفت قسمت اعظم آثار ایشان به دلیل داشتن همین مفاهیم (بخش فیگورها) هنوزنمایش عمومی زیادی نداشته تا علاقه مندان بتوانند تمامی آثار او را در نمایشگاه ببینند . اما همین نکته مانع خلق آثارش با مضامین انسانی درقالب فیگوراتیو بود. او بدون ادعا قلم می زد و بدیع است که حتی در آثار خودش اثری از خود اوست که برای ما به یادگار گذاشت . همان طور که احتمالا اولین آثار جدی اش را درنوجوانی با آیینه و از چهره خود آغازید ، باز در آیینه به نقش زمینی خود پایان داد.اوبه عالمی وصل بودکه هم چون پیام آوران قرن حاضربرای خودماموریتی رامفروض داشت که برانجامش همت ها کرد ونسلی رامرهون نگاه دقیق واثربخشش باقی گذاشت.قامت بلند،باوقار وصدای بسیاربسیاردلنشین اوحضوری بودکه هنرجویانش مسحورکلامش شوندومشتاقانه پای صحبت های اوبنشینند.اوسخنوری بی بدیل بودکه جاوبی جا حرف نمی زد.اصراری برافاضله علم ودانش نداشت.ولی برجایی که مستعدوجوینده می یافتمی باریدوتاشایدبه مخاطب خاطرنشان کندکه توتاچه حدتشنه ای.فقط تشنگی رابه یادهنرجومی انداخت.

به همت :صحرا صحرائیان
مسئول :انجمن سینمای ایران . سینمای جهان . آموزش هنرهای دستی
نام کاربری :sahrasahraian
ایمیل :sahraian70sahra@yahoo.com
0
0
0
0 نفر

1 نظر

  1. سلام خیلی ممنون

پیام سیستم
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.