گاهی مسافری داری... گاهی حرفی که نمی دانی بگویی یا نه... گاهی بی تاب وصلی... گاهی در تب فراق... اینها همه بهانه می شوند تا به حافظ سلامی دوباره بفرستی... سلامی شیرین... مثل شاخه نبات.
شاخه نبات دویست و هفتاد و دوم (۲۷۲): برای خواندن کلیک کنید
10 نظر
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.